Ο άγιος και οι προσευχές του
Είναι κάτι που συνέβαινε συχνά εκείνον τον καιρό στην Ουκρανία. Πολλοί Εβραίοι που δεν είχαν σπίτι και πλήρωναν ενοίκιο μερικές φορές δεν ήταν σε θέση να πληρώσουν τα λεφτά και κατέληγαν στα υγρά μπουντρούμια του τοπικού γαιοκτήμονα, μέχρις ότου αποπληρώσουν τα χρέη τους. Αλλά πώς οι ταλαίπωροι να συγκεντρώσουν τα χρήματα αφού ήταν κλεισμένοι στην φυλακή;
Ο ραβίνος Βάαλ Σημ Τοβ – που αγαπούσε πολύ τους συμπατριώτες του – ταξίδευε από χωριό σε χωριό και από πόλη σε πόλη για να μαζέψει λεφτά και να απλευθερώσει τους φυλακισμένους.
Σε μια περίπτωση ο Βάαλ Σημ Τοβ συνάντησε μια τέτοια άτυχη οικογένεια και κατάφερε να απελευθερώσει τον δυστυχισμένο πατέρα και τους γιούς του λίγο πριν από την εορτή του Σαββάτου.
«Σας προσκαλώ», τους είπε, «να περάσετε το Σαββάτο μαζί μου ως φιλοξενούμενοί μου. Είναι πολύ αργά για να επιστρέψετε στο χωριό σας, πριν ο ήλιος δύσει, και σίγουρα δεν έχετε τίποτε ετοιμάσει γι’ αυτήν την άγια ημέρα».
Η οικογένεια δέχθηκε με ευγνωμοσύνη την προσφορά του, και κάθισε με χαρά στο τραπέζι του του Βάαλ Σημ Τοβ μαζί με τους μαθητές του που ανήκαν στην άγια αδελφότητα.
Καθώς η νύχτα της Παρασκευής προχωρούσε, ο Βάαλ Σημ Τοβ στράφηκε προς τον φτωχό πατέρα που μόλις είχε σώσει και του είπε: «Παρακαλώ πες μας τι νέα έχετε να μοιραστείτε μαζί μας;»
«Σεβάσμιε ραβίνε», απάντησε εκείνος, «σίγουρα ξέρεις ότι ήμουν φυλακισμένος για πολλές εβδομάδες τώρα. Τι είδους ειδήσεις θα μπορούσα να έχω ακούσει;»
«Σε αυτή την περίπτωση, σε παρακαλώ να μας πες κάτι ενδιαφέρον που μπορεί να σας συνέβη», είπε ο Βάαλ Σημ Τοβ
«Δεν θυμάμαι κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον», απάντησε ο άνδρας, «αλλά ζήσαμε κάτι πολύ παράξενο, όσο ήμαστε στην φυλακή. Υπήρχε μια ομάδα από άθλιους άνδρες οι οποίοι ήταν φυλακισμένοι στο ίδιο κελί με εμάς. Κάθε μέρα, έκλαιγαν και θρηνούσαν. Έκαναν τέτοια φασαρία ώστε πραγματικά φοβόμασταν. Όμως κάθε Παρασκευή απόγευμα, λίγο πριν από το Σαββάτο, γελούσαν χαρούμενοι και χόρευαν. Κι αυτό μας φόβιζε εξίσου, αλλά δεν είχαμε πουθενά να κρυφτούμε ούτε μπορούσαμε να απομακρυνθούμε από αυτούς. Σήμερα, μάλιστα, φώναζαν πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά. Στην συνέχεια, καθώς το απόγευμα προχωρούσε, άρχισαν να γελούν και να χορεύουν όπως συνήθως. Αλλά αυτήν την φορά ήταν πολύ πιο φρικτά από ό,τι τις προηγούμενες εβδομάδες. Πάντα φοβόμουν να τους πλησιάσω μήπως και μου κάνουν κακό, αλλά γνωρίζοντας ότι θα ερχόσουν να μας σώσεις, βρήκα το θάρρος να τους ρωτήσω ποιο ήταν το νόημα αυτής της αλλόκοτης συμπεριφοράς τους.
Και τότε μου είπαν τα εξής: "Υπάρχει ένας άγιος άνθρωπος, που περνάει όλες τις ώρες και τις ημέρες της εβδομάδας βυθισμένος στην μελέτη των γραφών, σε διαλογισμό και σε πνευματικές αναζητήσεις. Εμείς δεν είμαστε άνθρωποι, αλλά πνεύματα που ζούμε από τις αμαρτίες εκείνου του ανθρώπου. Ζει μια τόσο αγία ζωή, ώστε εμείς μετά δυσκολίας καταφέρνουμε και επιβιώνουμε, και αυτός είναι ο λόγος που κλαίμε συνέχεια. Μόνο την Παρασκευή τελικά αποφασίζει να σπάσει την εβδομαδιαία νηστεία του με μια κούπα γάλα, το οποίο το προετοιμάζει προσεκτικά, έτσι ώστε να είναι έτοιμο όταν αυτός σταματήσει τις προσευχές του. Κάθε εβδομάδα, αφού προετοιμάσει το γάλα του, ένας από μας πηγαίνει στο σπίτι του και φροντίζει να σπρώξει το σκεύος με το γάλα, το οποίο πέφτει και το γάλα χύνεται. Τότε ο άγιος άνθρωπος εξοργίζεται εξαιτίας αυτού και αυτή η οργή του μας χαρίζει αρκετή ζωτικότητα για να επιβιώσουμε έως την επόμενη εβδομάδα. Πρόσφατα, αυτός ο άγιος άνθρωπος με τον οποίον παίζουμε αποφάσισε να αλλάξει τα πράγματα. Έχοντας προετοιμάσει προσεκτικά το γάλα του το κλείδωσε στο ντουλάπι, βέβαιος ότι κανείς δεν θα το πειράξει εκεί. Έπειτα συνέχισε τις προσευχές. Όταν το είδαμε αυτό, αρχίσαμε να θρηνούμε πιο θλιβερά από κάθε άλλη φορά, γιατί φοβηθήκαμε ότι δεν θα καταφέρναμε να επιβιώσουμε. Αλλά ύστερα μιας ήρθε μια ιδέα. Ένας από μας πήγε στο σπίτι του, μεταμφιεσμένος σε αγρότη με ένα καλάθι γεμάτο καυσόξυλα. Στάθηκε έξω από το σπίτι του και πρόσφερε τα καυσόξυλα σε τέτοια φθηνή τιμή ώστε η σύζυγός του ρώτησε τον άνδρα της αν θα μπορούσε να πάει στο ντουλάπι και να πάρει λίγα χρήματα για να αγοράσει τα ξύλα. Πάνω στον ενθουσιασμό της έσπρωξε την κούπα και έχυσε το γάλα και έτσι ο άγιος άνθρωπος έχασε πάλι την ψυχραιμία του. Γι 'αυτό και γελάσαμε με τόση αγαλλίαση σήμερα!"»
Καθώς ο άνδρας τελείωσε την παράξενη ιστορία του, ένας από τους μαθητές του Βάαλ Σημ Τοβ έπεσε λιπόθυμος. Ήταν εκείνος ο άγιος άνθρωπος στον οποίον αναφερόταν ο φυλακισμένος!
Δείτε, λοιπόν πώς ο ο Θεός ενορχηστρώνει τα πράγματα. Κανόνισε να φυλακιστεί εκείνος ο άνδρας και να βγει ακριβώς λίγο πριν από το Σάββατο, έτσι ώστε εκείνος ο άγιος άνθρωπος να ξεπεράσει την οργή του η οποία τον εμπόδιζε στο πνευματικό μονοπάτι του.