Χ
| Χέγκελ |
Ο Τζορτζ Βίλχελμ Φρέντρικ Χέγκελ γεννήθηκε στην Στουτγάρδη της Νοτιοδυτικής Γερμανίας, στις 27 Αυγούστου του 1770. Πήρε το δίπλωμα φιλοσοφίας το 1790 και ξεκίνησε τις θεολογικές μελέτες του στο Πανεπιστήμιο του Τούμπινγκεν. Μελέτησε σε βάθος γερμανική ποίηση και ελληνική φιλολογία μαζί με τον Φρήντριχ Χέλντερλιν, και τον Σέλλινγκ, που έγινε γνωστός σαν φιλόσοφος του ρομαντισμού. Όταν αποφοίτησε από το Τύμπιγκεν πήγε στην Βέρνη και ύστερα στην Φραγκφούρτη για να εργαστεί ως δάσκαλος. Δίδαξε φιλοσοφία και ελληνική φιλολογία επί οκτώ χρόνια. Το 1801 πήγε στο Πανεπιστήμιο της Ιένας κοντά στον φίλο του Φρήντριχ φον Σέλλινγκ, όπου εξέδωσαν μαζί το περιοδικό Critical Journal of Philosophy.
Σημειώστε το καλά, εσείς περήφανοι άνθρωποι της δράσης! Σε τελική ανάλυση δεν είστε τίποτε άλλο από τα ασυνείδητα όργανα των ανθρώπων της σκέψης. – Τζορτζ Φρίντρικ Χέγκελ.
Το 1807 ο Χέγκελ εξέδωσε το πρώτο σημαντικό έργο του, Φαινομενολογία του Πνεύματος, ένα κείμενο που αναφέρεται στην εξέλιξη της συνείδησης και της αυτοσυνείδησης, ή στην ανάπτυξη του πνεύματος. Στην Χαϊδελβέργη εξέδωσε το έργο Εγκυκλοπαίδεια των Φιλοσοφικών Επιστημών, όπου παρουσιάζεται μια συντομευμένη εκδοχή της Επιστήμης της Λογικής και μια εφαρμογή των αρχών της στην Φιλοσοφία της Φύσης και στην Φιλοσοφία του Πνεύματος. Το 1818 έλαβε την έδρα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Στόχος του Χέγκελ ήταν να φτιάξει ένα περιεκτικό και κατανοητό φιλοσοφικό σύστημα για την κατανόηση της ιστορίας και του μέλλοντος της φιλοσοφίας. Θεωρούσε ότι το κύριο αντικείμενο της φιλοσοφίας ήταν η πραγματικότητα και αντιλαμβανόταν την ανάγκη για μια ερμηνεία της πλήρους πραγματικότητας. Αναφερόταν σε αυτήν ως το Απόλυτο, ή Απόλυτο Πνεύμα. Αυτό το Απόλυτο ενώ εξουσιάζει το άτομο (Εγώ) και τον κόσμο γύρω από το άτομο (μη Εγώ), είναι ωστόσο συνώνυμο με την Λογική (Εγώ) και την Πραγματικότητα (μη Εγώ).
Το πνεύμα ενός έθνους ανακλάται στην ιστορία του, στην θρησκεία και στον βαθμό της πολιτικής ελευθερίας του. Η βελτίωση της ατομικής ηθικής είναι θέμα που σχετίζεται με την προσωπική θρησκεία, τους γονείς, τις προσπάθειες και την κατάσταση του ατόμου. Η καλλιέργεια του πνεύματος του λαού σαν σύνολο απαιτεί επιπλέον την αντίστοιχη συμβολή της θρησκείας του έθνους και των πολιτικών οργανισμών. – Προοπτικές για μια Θρησκεία του Λαού.
Ο Χέγκελ ακολουθούσε τον Έλληνα φιλόσοφο Παρμενίδη στην πίστη του ότι το λογικό είναι αληθινό. Αυτή είναι η λογική δομή του Απόλυτου και πρέπει να θεωρηθεί σε συνδυασμό με την ιδέα ότι το Απόλυτο πρέπει να θεωρείται ως αγνή Σκέψη, Πνεύμα ή Νους, σε μια διαδικασία αυτο-ανάπτυξης, που διέπεται από την διαλεκτική λογική. Η διαλεκτική μέθοδος είναι η ιδέα ότι η σύγκρουση των αντιθέτων δημιουργεί κίνηση ή πρόοδο. Η διαλεκτική είναι ένας κλάδος της λογικής στην τέχνη της λογικής. Είναι μια κλασική προσέγγιση, της οποίας ο Σωκράτης ήταν έξοχος γνώστης.
