Δ
Δαλάι Λάμα | Δίας |
Διαλογισμός |
Ο 14ος Δαλάι Λάμα είναι ο πνευματικός και μέχρι πρόσφατα πολιτικός ηγέτης του θιβετανικού λαού. Το 1989 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειές του να μεταδώσει με τα ταξίδια του σε όλο τον κόσμο το μήνυμα της ειρήνης του θιβετανικού βουδισμού.
Ο Δαλάι Λάμα γεννήθηκε στο χωριό Τακστέρ του βορείου Θιβέτ, στις 6 Ιουλίου 1935, σε μια αγροτική οικογένεια. Το αρχικό του όνομα ήταν Τενζίν Γκιάτσο. Σε ηλικία 2 ετών ο Τενζίν αναγνωρίστηκε ως μετενσάρκωση του προκατόχου του, του 13ου Δαλάι Λάμα. Ενθρονίστηκε επίσημα σε ηλικία πέντε ετών στην Λάσα, πρωτεύουσα του Θιβέτ. Εκπαιδεύτηκε από την ηλικία των έξι ετών, και στην ηλικία των είκοσι πέντε ετών έλαβε το δίπλωμα Γκεσέ Λαράμπα – το ντοκτορά της βουδιστικής φιλοσοφίας.
Η λέξη “Δαλάι” σημαίνει “Ωκεανός Σοφίας", και “λάμα” σημαίνει “γκουρού” ή δάσκαλος. Οι Δαλάι Λάμα θεωρούνται ότι είναι ενσαρκώσεις του Αβαλοκιτεσβάρα ή Τσενρέζι, του μποντισάττβα της Ευσπλαχνίας. Οι μποντισάττβα είναι εξελιγμένες οντότητες που επιλέγουν να ενσαρκωθούν για να υπηρετήσουν την ανθρωπότητα.
“Η αγάπη και η ευσπλαχνία είναι αναγκαία πράγματα, όχι πολυτέλειες. Χωρίς αυτά η ανθρωπότητα δεν μπορεί να επιβιώσει”. - Δαλάι Λάμα.
Παρά το γεγονός ότι είναι άνθρωπος της ειρήνης ο Δαλάι Λάμα αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τα επακόλουθα της κινέζικης κατοχής του Θιβέτ. Το 1950 ο κινέζικος στρατός εισέβαλε στο Θιβέτ και άρχισε να διαλύει την θιβετανική κουλτούρα και θρησκεία. Παρά τις προσπάθειες για διαπραγματεύσεις και τις διαδηλώσεις μη-βίας ο Δαλάι Λάμα αναγκάστηκε τελικώς να φύγει στην εξορία το 1959. Μαζί με πολλούς οπαδούς κατέφυγε στην Νταραμσάλα της Ινδίας και από το 1960 υπάρχει εκεί η εξόριστη κυβέρνηση του Θιβέτ. Παρά τις δυσκολίες και τις ανατροπές που έζησε όλα αυτά τα χρόνια τόσο ο ίδιος όσο και ο λαός του, ο Δαλάι Λάμα διατηρεί μια συνεπή πνευματική στάση στην ζωή.
Αγωνίζεται να διατηρήσει ζωντανό ένα μέρος του θιβετανικού πολιτισμού σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες μέσω της εκπαίδευσης και των πολιτισμικών οργανώσεων. Έχει ταξιδεύσει σε όλες τις χώρες του κόσμου και έχει συναντηθεί με πολλούς θρησκευτικούς και πολιτικούς ηγέτες προωθώντας πάντα την ιδέα του σεβασμού και της συνεργασίας μεταξύ των λαών, των εθνών και των θρησκειών, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει μια βασική ενότητα πίσω από όλες τις παγκόσμιες θρησκείες.
Όταν του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης η επιτροπή βραβείων σχολίασε:
“Η Επιτροπή θέλει να τονίσει το γεγονός ότι ο Δαλάι Λάμα στον αγώνα του για την απελευθέρωση του Θιβέτ αντιτίθεται σθεναρά σε κάθε χρήση βίας. Αντιθέτως υποστηρίζει τις ειρηνικές λύσεις που βασίζονται στην ανεκτικότητα και στον αμοιβαίο σεβασμό προκειμένου να διασωθεί η ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά του λαού του”.
Ο ίδιος ο Δαλάι Λάμα συχνά περιγράφει τον εαυτό του σαν έναν απλό Θιβετανό μοναχό και όπως όλοι οι μοναχοί έτσι κι αυτός ξυπνάει κάθε πρωί στις 4 π.μ. για να διαλογιστεί και να προσευχηθεί. Πρόσφατα παραιτήθηκε από πολιτικός ηγέτης του Θιβέτ, διατηρώντας μόνο το αξίωμα του Πνευματικού ηγέτη. Έχει γράψει πολλά βιβλία για τον βουδιστικό τρόπο ζωής και τις βουδιστικές διδασκαλίες.
Ο διαλογισμός είναι αποτέλεσμα μιας τάσης για στροφή προς τα μέσα, της ικανότητας για απόσυρση της συνείδησης από την μορφή και την ουσία και της επικέντρωσης στον εαυτό της. Όταν η προσοχή εστιάζεται στην αιώνια συνείδηση του Εαυτού, αποκαλύπτει καθετί από το πιο χονδροειδές ως το πιο λεπτοφυές. Υπάρχουν δυο είδη διαλογισμού. Το πρώτο εστιάζει την προσοχή σε ένα σύμβολο. Εδώ ο σκοπός είναι να στρέψει την διαδικασία της σκέψης προς τα μέσα μέχρις ότου ο νους υπερβεί τον εαυτό του.
Το δεύτερο είδος εστιάζεται στην απόσπαση της επίγνωσης και τονίζει την αδιάφορη παρατήρηση αυτού που συμβαίνει τώρα. Αντί να έχει ένα αντικείμενο πάνω στο οποίο διαλογίζεται, το άτομο προσπαθεί να απομακρυνθεί από όλα τα αντικείμενα, να μην ταυτίζεται με τίποτε από όσα αντιλαμβάνεται. Αποσπώμενος από την γνώση επιτρέπει έτσι στο άγνωστο να εμφανιστεί και εγκαταλείποντας την τωρινή ιδέα για τον εαυτό του μπορεί να φθάσει στην αφύπνιση ως προς την αληθινή φύση του.
Μέσω του διαλογισμού ο άνθρωπος ελευθερώνεται από την πλάνη των αισθήσεων και την κραδασμική γοητεία τους, αντιλαμβάνεται τον αληθινό Εαυτό, που λειτουργεί ελεύθερα και συνειδητά πέραν των πεδίων των αισθήσεων. Έτσι εισέρχεται στο πεδίο της μεγαλύτερης Οντότητας μέσα στην ακτινοβολία της οποίας έχει και αυτός μια θέση και μπορεί να συλλάβει διάφορα στάδια αντίληψης και να αντιληφθεί την ουσιαστική Ενότητα. – Α. Μπέιλη, Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός
Στην Παλαιά Διαθήκη η εβραϊκή λέξη «haga» σημαίνει «μουρμουρίζω ή αναστενάζω» αλλά επίσης και στοχάζομαι. Η θιβετανική λέξη για τον διαλογισμό είναι «gom», που σημαίνει «εξοικειώνομαι με τον Εαυτό» και έχει το σαφές νόημα της εκπαίδευσης του νου ώστε να εξοικειωθεί με καταστάσεις που είναι ευεργετικές, όπως: συγκέντρωση, ευσπλαχνία, ορθή κατανόηση, ταπεινότητα, επιμονή κ.λπ. Ο όρος διαλογισμός χρησιμοποιήθηκε για να μεταφράσει την σανσκριτική λέξη ντιάνα, που έγινε Ζεν στα Ιαπωνικά και Τσ’αν στα Κινέζικα. Η λέξη ντιάνα σημαίνει εστίαση ή απορρόφηση του νου όπου όλες οι δυαδικές διακρίσεις, όπως εγώ και εσύ, υποκείμενο και αντικείμενο κ.λπ. σταματούν. Ο τεχνικές διαλογισμού υπάρχουν επίσης και στον σουφισμό, οι οποίες περιλαμβάνουν αναπνευστικές ασκήσεις και επανάληψη ιερών λέξεων.
Ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης στο ηλιακό σύστημα και ένα από τα φωτεινότερα αντικείμενα στον νυχτερινό ουρανό. Η διάμετρός του στον ισημερινό είναι 11 φορές μεγαλύτερη από την διάμετρο της Γης και η περίοδο της περιστροφής γύρω από τον ήλιο 11,86 χρόνια. Ο Δίας έχει 67 δορυφόρους με φωτεινότερο από αυτούς τον Γανυμήδης. Η κυκλική περίοδος των δώδεκα ετών (περίπου) μέσω του ζωδιακού κύκλου έχει μια στενή αντιστοιχία με την ημερήσια (12Χ2=24 ώρες) και ετήσια κίνηση της γης (12 μήνες) γύρω από τον Ήλιο. Ο Δίας είναι ουσιαστικά μια μικρογραφία του Ηλίου στον φυσικό κόσμο και θεωρείται ότι εξουσιάζει τον χώρο και διστηρεί την αρμονία της γήινης σφαίρας καθώς αυτή ταξιδεύει μέσω του διαστήματος.
Στην αστρολογία ο Δίας αντιπροσωπεύει την αισιοδοξία, την ευτυχία και την αφθονία. Ο πλανήτης αυτός έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την μαγνητική αύρα, που περιβάλλει κάθε ζωντανό πλάσμα και κυβερνά τις τέσσερις τριαδικότητες των στοιχείων, δηλαδή του πυρός, της γης, του αέρα και του ύδατος. Ό,τι έχει σχέση με την επέκταση, την ανάπτυξη και την εξέλιξη είναι κάτω από την κυριαρχία της ευεργετικής διακυβέρνησης του Δία, η οποία φέρνει ανάταση, αύξηση, αφθονία και πληρότητα, χαρίζοντας ευδαιμονία, ευτυχία και χαρά σε όλους όσους είναι κάτω από την πανίσχυρη εξουσία του. Από το πιο μικροσκοπικό κύτταρο μέχρι όλο το σώμα και την αύρα του – που σε ορισμένες περιπτώσεις εκτείνεται μερικά μέτρα πέρα από το σώμα· στην περίπτωση του Βούδα λέγεται ότι εκτινόταν πέντε χιλιόμετρα - η επιρροή του Δία εκδηλώνεται καθημερινά. Εν συντομία, ο Δίας αντιπροσωπεύει τον «ανώτερο νου» στον άνθρωπο, όχι την απλή λογική, αλλά την έμφυτη σοφία που απλώνεται, ενοποιεί και εναρμονίζει.
Δίας ο Θεός
Ο Δίας, ο γιος του Κρόνου, που ονομάζεται πατέρας των θεών, ο ανώτερος και ισχυρότερος μεταξύ των αθανάτων λατρευόταν σε όλη την Ελλάδα ως πατέρας των θεών και των ανθρώπων, κυβερνήτης και συντηρητής του κόσμου. Πιστεύεται ότι κατείχε κάθε μορφή δύναμης, ότι ήταν προικισμένος με σοφία και κυβερνούσε την ανθρώπινη φυλή με δικαιοσύνη, καλοσύνη και αγάπη. Ο Δίας ήταν ο σπουδαιότερος από τους ολύμπιους θεούς και αδιαφιλονίκητος αρχηγός όλων των θεών. Ως θεός του φωτός, ήταν η πηγή όλων των ουράνιων φαινομένων: έφερνε την γονιμοποιό βροχή, την καλοκαιρία, αλλά έριχνε και κεραυνούς και προκαλούσε καταιγίδες.
Ο Jupiter των Ρωμαίων είναι ίδιος με τον Δία των Ελλήνων, τον Μπριχασπάτι των Ινδουιστών, τον Θωρ των Σκανδιναβών, τον Άμμωνα των Αιγυπτίων και τον Τιστάρ των Περσών. Ο Δίας είναι ένα σύμβολο του ανώτερου Εαυτού. Είναι γιος του Κρόνου ή χρόνου και της Ρέας που είναι ο χώρος και το απέραντο διάστημα. Τα έξι παιδιά του Κρόνου και της Ρέας, είναι οι θεμελιώδεις αρχές ή πεδία της εκδήλωσης. Αυτοί οι έξι θεοί και θεές είναι: Εστία (φυσικό πεδίο), Πλούτωνας ή Άδης (αστρικό πεδίο), Δήμητρα (νοητικό επίπεδο), Ήρα (βουδικό πεδίο), Δίας (ατμικό πεδίο) και Ποσειδώνας (μοναδικό πεδίο).