Κ
| Κρισναμούρτι |
| Κριός |
| Κρόνος |
Ο κόμης Αλεσσάντρο Καλιόστρο (2 Ιουνίου, 1743-1795), ήταν ένας Ιταλός ιατρός, μάγος και αλχημιστής, που συχνά συγχέεται με τον Ιταλό τυχοδιώκτη Τζιουζέππε Μπαλσάμο. Ο Καλιόστρο εγκατέλειψε νωρίς την πατρίδα του και ταξίδευσε στην Ελλάδα, στην Αραβία, στην Περσία και στην Αίγυπτο. Όσο βρισκόταν ακόμα στην Ιταλία παντρεύτηκε την Λορέντζα Φελιτσιάνι, η οποία έγινε πιστή σύντροφος και βοηθός του στα ταξίδια του στην Ευρώπη, όπου έδρασε και έγινε διάσημος σαν ιατρός, αλχημιστής, μεσμεριστής και Ελευθεροτέκτων. Ισχυριζόταν ότι κατείχε το μυστικό της φιλοσοφικής λίθου, και θαυμαστά φίλτρα και γιατρικά. Υπήρξε Μεγάλος Κόπτης του τάγματος της Αιγυπτιακής Μασονίας και οργάνωσε πολλές Στοές. Ίδρυσε τον δικό του Αιγυπτιακό τεκτονισμό που διαδόθηκε στην Γαλλία και σε πολλές άλλες χώρες. Η φήμη του ήταν μεγάλη, ειδικά στην αυλή του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου XVI. Θεράπευε αλλά και βοηθούσε οικονομικά όσους είχαν ανάγκη. Δεν ήταν ιατρός μόνο των πλουσίων αλλά και των φτωχών. Δεν δίσταζε να επισκεφθεί μέγαρα αλλά και καλύβες, όπου τον καλούσαν όταν υπήρχε ανάγκη. Υπήρξε μέγας φιλάνθρωπος και αυτό του το αναγνώριζαν ακόμη και οι αντίπαλοί του, που ήταν πολλοί. Ισχυρίστηκε ότι είχε ταξιδέψει σαν παιδί στην Μεδίνα, στην Μέκκα και στο Κάιρο και όταν επέστρεψε στην Μάλτα μυήθηκε στο Τάγμα των Ιπποτών της Μάλτας, όπου και μελέτησε αλχημεία, Καμπάλα και μαγεία.
Ο Καλιόστρο επέστρεψε στην Ρώμη το 1789, αλλά η Ιερά Εξέταση τον κατηγόρησε για αίρεση και μαγεία. Καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά και πέθανε στην φυλακή. Μια άλλη φήμη αναφέρει ότι ο Καλιόστρο δραπέτευσε από την φυλακή και κατέφυγε στην Ρωσία όπου και πέθανε. Ο Καλιόστρο γοήτευσε πολλές γενιές αποκρυφιστών και εμφανίζεται συχνά σε λογοτεχνικά έργα.
Ο ανθρωπολόγος, συγγραφέας και μάγος Κάρλος Καστανέντα (1925-1998), που έχει επονομαστεί «πατέρας του κινήματος της Νέας Εποχής», γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας από Περουβιανούς γονείς, αλλά στην δεκαετία του ’50 ταξίδεψε στις Η.Π.Α. όπου και παρέμεινε. Εκεί σπούδασε στο Πανεπιστήμιο UCLA στο Λος Άντζελες και το 1973 πήρε το δίπλωμά του στην ανθρωπολογία. Κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του στο Μεξικό όπου εξερευνούσε τα διάφορα παραισθησιογόνα φυτά, συνάντησε τον δον Χουάν Μάτους, έναν Ινδιάνο σοφό που ασκούσε ένα αρχαίο σύστημα μαγείας. Μαθήτευσε κοντά στον δον Χουάν από το 1961 ως το 1965 και εμπνεόμενος από αυτόν έγραψε το έργο Η διδασκαλία του Δον Χουάν που ακολουθήθηκε από 10 άλλα βιβλία όπου περιγράφονται οι εμπειρίες, οι γνώσεις και οι ψυχικές δυνάμεις που απέκτησε κατά την διάρκεια αυτής της μαθητείας. Μετά από αυτήν την μαθητεία ο Καστανέντα ζούσε την ζωή ενός αναχωρητή μαζί με μια μικρή ομάδα μαθητών του.
Κάθε δρόμος είναι μονάχα ένας δρόμος και δεν είναι ντροπή ούτε για σένα ούτε για τους άλλους να τον εγκταλείψεις κάποια στιγμή, αν έτσι σου υπαγορεύει η καρδιά σου... Κοίταξε κάθε δρόμο με προσοχή και επιφυλακτικότητα. Δοκίμασέ τον όσες φορές κρίνεις εσύ πως είναι απαραίτητο. Σκέψου και διαλογίσου πάνω σε αυτόν. Και ύστερα θέσε στον εαυτό σου ένα και μόνο ερώτημα: Έχει αυτός ο δρόμος καρδιά; Αν έχει, είναι καλός, αν δεν έχει, είναι άχρηστος. - Η Διδασκαλία του Δον Χουάν.
Σύμφωνα με τον Δον Χουάν ο κόσμος είναι ένα σύνολο από ενεργειακά πεδία και ο άνθρωπος ζει επίσης μέσα σε ένα παρόμοιο ενεργειακό κουκούλι. Μέσα σε αυτήν την ωοειδή αύρα υπάρχει ένα σημείο μεγάλης ενεργειακής συσσώρευσης που ονομάζεται 'σημείο συναρμολόγησης'. Στην πραγματικότητα είναι μια πύλη προς το άπειρο και μέσω αυτού ο μάγος μπορεί να έλθει σε επαφή και να γνωρίσει άλλους κόσμους. Αυτό μπορεί να το πετύχει αν ζει σαν ένας άψογος πολεμιστής. Ένας τέτοιος πολεμιστής ακολουθεί τις τρεις «εντολές του Νόμου» που είναι οι εξής:
1.Το καθετί που μας περιβάλλει είναι ένα αβυθομέτρητο μυστήριο.
2.Πρέπει να προσπαθούμε να αποκαλύψουμε αυτά τα μυστήρια, αλλά χωρίς να ελπίζουμε ποτέ ότι θα τα καταφέρουμε.
3. Ένας πολεμιστής έχοντας επίγνωση του αβυθομέτρητου μυστηρίου που τον περιβάλλει και αντιλαμβανόμενος το καθήκον του να προσπαθήσει να το αποκαλύψει, παίρνει την σωστή θέση του ανάμεσα στα μυστήρια και θεωρεί τον εαυτό του σαν ένα από αυτά. Επομένως για τον πολεμιστή δεν υπάρχει τέλος στο μυστήριο της ύπαρξης, είτε είναι βότσαλο είτε μυρμήγκι είτε ο εαυτός του. Αυτή είναι η ταπεινότητα του πολεμιστή. Είναι ίσος με το καθετί.
Τα βιβλία του Καστανέντα είχαν μεγάλη απήχηση και πολλοί ήταν εκείνοι που ήθελαν να τον γνωρίσουν, αλλά ζούσε πλήρως αποκομμένος και ερμητικά κλειστός. Τελικά το 1990 εμφανίστηκε και άρχισε να παρουσιάζει σε σεμινάρια το σύστημα Tensegrity, δηλαδή μια σειρά κινήσεων για την δημιουργία και την εξισορρόπηση της ψυχικής ενέργειας, που προερχόταν από τους αρχαίους Τολτέκους. Για την διοργάνωση των σεμιναρίων και για την προώθηση των βιβλίων του δημιούργησε επίσης την εταιρεία Cleargreen.
O Τζίντου Κρισναμούρτι γεννήθηκε σε οικογένεια βραχμάνων, στις 11 Μαΐου του 1895, στην πόλη Μανταναπάλλε κοντά στο Μαντράς στο νότιο τμήμα της Ινδίας. Ήταν το όγδοο παιδί μιας φτωχής οικογένειας. Ο πατέρας του, ο Τζίντου Ναριανία, είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Μαντράς και εργάστηκε ως υπάλληλος στο Τμήμα Εσόδων της Βρετανικής Διοίκησης για να γίνει τελικά Δικαστής Περιφερείας. Το 1909 ο Ναριανία αποσύρθηκε και εργαζόταν ως γραμματέας στο Εσωτερικό Τμήμα της Θεοσοφικής Εταιρείας στο Αντυάρ, Μαντράς. Εκεί ήταν που ο Κρισναμούρτι, με τον αδελφό του, τον Νιτυανάντα, "ανακαλύφθηκε " από τον Τσαρλς Γ. Λιντμπίτερ, έναν σημαντικό Θεοσοφιστή, ο οποίος πρόσεξε μια μέρα τα αγόρια να παίζουν μαζί σε μια κοντινή παραλία. Ο Λιντμπίτερ, ο οποίος κατείχε την ικανότητα της διόρασης, εντυπωσιάστηκε από την αύρα του Κρισναμούρτι, «την πιο υπέροχη αύρα που είχε δει ποτέ, χωρίς ούτε ένα στοιχείο εγωισμού μέσα της». Η Πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας, η Άννι Μπέζαντ, επιβεβαίωσε την παρατήρηση αυτή και οι δύο τους συμφώνησαν ότι ο Κρισναμούρτι επρόκειτο να γίνει όχι μόνο ένας μεγάλος δάσκαλος, αλλά το «όχημα» ή ενσάρκωση του Κυρίου Μαϊτρέγια. Σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση, ο Μαϊτρέγια είναι ένα θεϊκό πνεύμα που ενσαρκώνεται στην Γη κάθε δύο χιλιάδες χρόνια, για να εγκαθιδρύσει μια νέα θρησκεία. Στον Βουδισμό ο Μαϊτρέγια θεωρείται ότι θα είναι ο επόμενος Βούδας. Σύμφωνα με την Θεοσοφική ερμηνεία αυτού του μύθου, τόσο ο Κρίσνα όσο και ο Χριστός ήταν εκδηλώσεις, ή αβατάρ, του Μαϊτρέγια. Και τώρα το σώμα του Κρισναμούρτι έπρεπε να προετοιμαστεί για την θεία κατοχή. Για να διευκολυνθεί η διαδικασία αυτή, το αγόρι υιοθετήθηκε, μαζί με τον Νίτυα, από την Άννι Μπέζαν, και στην συνέχεια παρέμειναν στην προσεκτική φροντίδα των Θεοσοφιστών.
Ο Κρισναμούρτι παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και στην Σορβόνη. Έμαθε Αγγλικά, ξεχνώντας τελικώς την μητρική του γλώσσα Τελούγκου, καθώς επίσης Γαλλικά, Ιταλικά και Ισπανικά, σε κάποιον βαθμό, και ίσως και άλλες γλώσσες. H φυσική του εκπαίδευση περιλάμβανε κανόνες υγιεινής, στάσεις γιόγκα (asana ) και αναπνευστικές ασκήσεις (pranayama). Τώρα που είχε βρεθεί ένα κατάλληλο όχημα για να καταλάβει ο Κύριος Μαϊτρέγια, ως Παγκόσμιος Δάσκαλος, ιδρύθηκε το Τάγμα του Αστέρος στην Ανατολή (Order of The Star in East, OSE) – τυπικά ξεχωριστό από την Θεοσοφική Εταιρεία – για να προετοιμάσει τον κόσμο για την επόμενη εμφάνιση του Μαϊτρέγια (που ονομάζεται επίσης «Δευτέρα Παρουσία»), και Πρόεδρος του Τάγματος ορίστηκε ο Κρισναμούρτι. Επί δεκαοχτώ χρόνια ο Κρισναμούρτι προετοιμαζόταν ως το όχημα και έπρεπε να παρακολουθεί τις συναντήσεις της Θεοσοφικής Εταιρείας και του Τάγματος και να γράφει ομιλίες και σχόλια για τις διάφορες εκδόσεις τους, καθώς επίσης και να συγγράφει μερικά από τα θεοσοφικά έργα, με κάποια βοήθεια από άλλους.
Τέλος, στις 28 Δεκεμβρίου του 1929 έδωσε την περίφημη ομιλία για την διάλυση του Τάγματος του Αστέρος, στην οποία διακήρυξε: «Η αλήθεια είναι αδιάβατος τόπος και δεν μπορείτε να την προσεγγίσετε μέσα από κανένα απολύτως μονοπάτι, μέσα από καμιά θρησκεία, από καμιά αίρεση». Τα χρήματα και τα περιουσιακά στοιχεία που είχαν δοθεί στον Κρισναμούρτι και στο Τάγμα είτε επιστράφηκαν είτε η διαχείρισή τους ανατέθηκε στο Τραστ Κρισναμούρτι, το οποίο και κάλυπτε τα έξοδα ταξιδιών του Κρισναμούρτι, όταν πήγαινε για να δίνει διάφορες διαλέξεις.
Ο Κρισναμούρτι θεωρείται διεθνώς ως ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές όλων των εποχών. Ο Κρισναμούρτι δεν ανήκε σε καμιά πολιτική, θρησκευτική, πνευματική ή φιλοσοφική ιδεολογία. Τόνιζε πάντα την σημασία της αναγνώρισης ότι όλοι είμαστε πρώτα απ’ όλα ανθρώπινα όντα, και δεν είχε σημασία η εθνικότητα ή η θρησκεία. Με αυτόν τον τρόπο ο Κρισναμούρτι παρουσίαζε τον εαυτό του όχι σαν μια εξουσία, έναν εμπειρογνώμονα ή γκουρού, αλλά περισσότερο σαν φίλο. Η συνεισφορά του Κρισναμούρτι προέρχεται από την δική του ικανότητα, από τις παρατηρήσεις του για την ανθρώπινη κατάσταση και την ανθρώπινη διάνοια.
«Για την συνολική ανάπτυξη του ανθρώπινου όντος, η μοναξιά ως μέσο για την καλλιέργεια της ευαισθησίας αποτελεί μια αναγκαιότητα. Πρέπει κανείς να γνωρίζει τι σημαίνει να είναι μόνος του, τι σημαίνει να διαλογίζεται, τι σημαίνει να πεθάνει. Και οι συνέπειες της μοναξιάς, του διαλογισμού, του θανάτου, μπορούν να γίνουν γνωστές μόνο με την αναζήτησή τους. Αυτές τις συνέπειες δεν μπορεί να τις διδαχθεί, θα πρέπει να τις μάθει μόνος του. Κάποιος μπορεί να του δείξει, αλλά η μάθηση από αναφορές δεν είναι βίωση της μοναξιάς ή του διαλογισμού. Για να καταλάβετε τι είναι η μοναξιά και τι είναι ο διαλογισμός, πρέπει να βρίσκεστε σε κατάσταση έρευνας. Μόνο ένας νους που είναι σε κατάσταση έρευνας είναι ικανός να μάθει. Αλλά όταν η έρευνα καταστέλλεται από τις προηγούμενες γνώσεις, ή από την αρχή και την εμπειρία κάποιου άλλου, τότε η μάθηση μετατρέπεται σε απλή μίμηση, και η μίμηση κάνει τον άνθρωπο να επαναλάβει ό,τι έμαθε χωρίς να το βιώνει». - Από το βιβλίο του Κρισναμούρτι, Η Ζωή Μπροστά.
Ο Κρισναμούρτι πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο, εξηγώντας στους ανθρώπους την ανάγκη να μεταμορφωθούν μέσω της αυτογνωσίας και όχι να βασίζονται σε κάποια εξωτερική αρχή, συμπεριλαμβανομένων του ιδίου. Ήθελε οι άνθρωποι να αμφισβητούν υπαρξιακά όλες τις αυθεντίες και να μάθουν μόνοι τους την αλήθεια για τον εαυτό τους. Ο Κρισναμούρτι αρνήθηκε πάντα σθεναρά να παίξει τον ρόλο του γκουρού, ζητώντας αντίθετα από τους αναγνώστες και τους ακροατές του να μελετούν τα θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα με ειλικρίνεια, επιμονή και ανοιχτό μυαλό.
Ο Κρισναμούρτι ωστόσο έγραψε πολλά βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των The First and Last Freedom (Η Πρώτη και η Τελευταία Ελευθερία, 1954), με πρόλογο του Άλντους Χάξλεϋ, ο οποίος στην πραγματικότητα ενθάρρυνε τον Κρισναμούρτι να γράψει το βιβλίο. Επίσης το Ελευθερία από το Γνωστό (1969), Η Μόνη Επανάσταση (1970) και πολλά άλλα. Δεδομένου ότι υπάρχει ακόμη αδημοσίευτο υλικό, νέα βιβλία εξακολουθούν να εκδίδονται κατά καιρούς. Πολλά από τα βιβλία του Κρισναμούρτι αποτελούνται από συλλογές των διαλέξεων και των συζητήσεών του.
Στην ηλικία των 91 ετών ο Κρισναμούρτι κλήθηκε να μιλήσει στον Ο.Η.Ε. για το θέμα της ειρήνης και της συνείδησης, με αφορμή την απονομή το 1984 του Βραβείου Ηνωμένων Εθνών για την Ειρήνη, όπου μετά την παραλαβή του βραβείου, αμέσως μετά την ομιλία του, ο ίδιος έφυγε προφανώς αρνούμενος το βραβείο. Η τελευταία δημόσια ομιλία του Κρισναμούρτι δόθηκε στο Μαντράς στην Ινδία τον Ιανουάριο του 1986, μόλις έναν μήνα πριν από τον θάνατό του, στο σπίτι του στο Ojai, στην Καλιφόρνια, όπου είχε ιδρύσει επίσης ένα από τα σχολεία του.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σοβαρές προσωπικότητες από διάφορους τομείς άρχισαν να ενδιαφέρονται για την έννοια της ελεύθερης αντίληψης. Ο Ντέιβιντ Μπομ, ο διάσημος κβαντικός φυσικός, για παράδειγμα, διαπίστωσε μερικές ενδιαφέρουσες ομοιότητες μεταξύ του δικού του έργου και των απόψεων του Κρισναμούρτι, και ζήτησε να τον συναντήσει για να συζητήσουν περαιτέρω τα πράγματα. Πράγματι συναντήθηκαν και έκαναν όχι μία αλλά πολλές ενδιαφέρουσες συζητήσεις στην διάρκεια πολλών ετών οι οποίες και μαγνητοφωνήθηκαν. Ο Ντέιβιντ Μπομ ανέφερε: «Αυτό που κυρίως προκάλεσε το ενδιαφέρον μου ήταν η βαθιά γνώση του στο θέμα του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Αυτό το θέμα βρισκόταν από καιρό στο επίκεντρο της εργασίας μου, ως θεωρητικού φυσικού, ο οποίος ενδιαφερόταν κυρίως για την έννοια της κβαντικής θεωρίας. Σε αυτήν την θεωρία, για πρώτη φορά στην εξέλιξη της φυσικής, η αντίληψη ότι αυτά τα δύο δεν μπορούν να διαχωριστούν θεωρήθηκε ως αναγκαία για την κατανόηση των θεμελιωδών νόμων της ύλης γενικά».
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ρέυμοντ Μάρτιν της σύγχρονης αναλυτικής φιλοσοφίας, η σκέψη του Κρισναμούρτι είναι αρκετά διαφορετική από την ακαδημαϊκή φιλοσοφία, ειδικά αν λάβουμε υπόψη την αναλυτική παράδοση. Υπάρχουν, όμως, τουλάχιστον σαφείς ομοιότητες με την σωκρατική μέθοδο και την αρχική διδασκαλία του Γκαουτάμα Σιντάρτα (Βούδα). Σύμφωνα με τον Μάρτιν η προσέγγιση του Κρισναμούρτι είναι περισσότερο σαν ένας «διαλογισμός» παρά ακαδημαϊκή φιλοσοφία. Προσωπικότητες από όλους τους τομείς και όλων των πεποιθήσεων, εξάλλου, αναφέρουν ότι έχουν επηρεαστεί από τον Κρισναμούρτι: ο Γιόζεφ Κάμπελλ (Joseph Campbell, 1904-1987), ο Βαν Μόρρισον (Van Morrison, 1945-), ο Μπρους Λι (Bruce Lee, 1940-1973), ο Δαλάι Λάμα (1935-), ο οποίος μάλιστα τον περιέγραψε ως «έναν από τους μεγαλύτερους στοχαστές της εποχής μας», και πιο πρόσφατα Έκχαρτ Τόλλε (Eckart Tolle, 1948-) και ο Ντίπακ Τσόπρα (Deepak Chopra, 1946-), καθώς και πολλοί άλλοι έχουν αναφέρει ότι εμπνεύστηκαν από την φιλοσοφία του Κρισναμούρτι. Ο διάσημος Αμερικανός μυθιστοριογράφος και ζωγράφος Χέρνι Μίλλερ (Henri Miller) έγραψε τα εξής για την σκέψη και τον λόγο του Κρισναμούρτι:
«Ο λόγος του είναι γυμνός, αποκαλυπτικός και εμπνέει. Διαπερνάει τα σύννεφα της φιλοσοφίας που συγχύζουν την σκέψη μας και αποκαθιστά τα ελατήρια της δράσης. Αυτός δεν διατύπωσε καμία νέα πίστη ή δόγμα, αμφισβήτησε τα πάντα, καλλιεργώντας τις αμφιβολίες και την επιμονή απελευθέρωσε τον εαυτό από την ψευδαίσθηση και την γοητεία της υπερηφάνεια, από την ματαιοδοξία και από κάθε λεπτή μορφή κυριαρχίας πάνω στους άλλους. Δεν γνωρίζω κανένα άλλον ζωντανό άνθρωπο του οποίου η σκέψη είναι πιο εμπνευσμένη».
Βασική νότα: Προβάλλω και από το πεδίο του νου κυβερνώ.
Ο Κριός είναι ένας αστερισμός του βορείου ημισφαιρίου, με ορθή αναφορά 2ω 30’ και απόκλιση 13ο βόρεια. Είναι γνωστός όχι τόσο για την λαμπρότητά του, αλλά λόγω της θέσης του: είναι ένας από τους 12 αστερισμούς του Ζωδιακού. Οι αστερισμοί αυτοί σημειώνουν το μονοπάτι του Ηλίου στον ουρανό, γνωστό σαν εκλειπτική και ο Κριός είναι ο πιο σημαντικός από όλους. Την εποχή που πήρε ο όνομά του ο Ήλιος εμφανιζόταν ανάμεσα στα άστρα του Κριού κατά την εαρινή ισημερία, που είναι η πρώτη ημέρα της άνοιξης στο βόρειο ημισφαίριο. Καθώς η γη ξυπνάει από την νάρκη του χειμώνα, η ισημερία ήταν μια εποχή εορτασμού και συνήθως σήμαινε την αρχή του νέου έτους. Σήμερα η θέση του Ηλίου στην ισημερία είναι γνωστή σαν “πρώτη μοίρα του Κριού” παρόλο που ο Ήλιος βρίσκεται τώρα στους Ιχθύς. Η αλλαγή προκλήθηκε από την αργή μετατόπιση του άξονα της Γης. Ο Ήλιος θα επιστρέψει στον Κριό – και ο Κριός θα ξανακερδίσει την θέση του αρχηγού του ζωδιακού κοπαδιού όταν ολοκληρωθεί μια πλήρης μετατόπιση του άξονα σε περίπου 22.000 χρόνια.
Οι Έλληνες συνέδεαν τον Κριό με το κριάρι που μετέφερε τον Φρίξο και την αδελφή του Έλλη στην πλάτη του έως την Κολχίδα για να γλιτώσουν από τα σκοτεινά σχέδια της μητριάς τους, της Ινούς, η οποία σκόπευε να τους σκοτώσει. Καθώς περνούσε από τα στενά που χωρίζουν την Ευρώπη από την Ασία, η Έλλη όταν παράκουσε την προειδοποίηση του αδεφού της να μην κοιτάξει κάτω, ζαλίστηκε και έπεσε από την πλάτη του κριού στην θάλασσα, και από τότε το σημείο αυτό ονομάστηκε Ελλήσποντος. Το κριάρι συνέχισε την πτήση του και οδήγησε τον Φρίξο στην Κολχίδα, στη ανατολική άκρη του Εύξεινου Πόντου ή Μαύρης Θάλασσας. Όταν έφθασε εκεί ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι και κρέμασε το δέρμα του στο Άλσος του Κριού όπου μεταβλήθηκε σε χρυσό και αργότερα η ανάκτησή του αποτέλεσε τον σκοπό της Αργοναυτικής εκστρατείας.
Στην αρχαία αιγυπτιακή αστρονομία ο Κριός συνδεόταν με τον θεό Άμμωνα-Ρα που απεικονίζεται σαν άνθρωπος με κεφάλι κριαριού και συμβολίζει την γονιμότητα και την δημιουργικότητα. Επειδή ήταν η θέση της εαρινής ισημερίας ονομαζόταν «Δείκτης του Αναγεννημένου Ηλίου», ενώ κατείχε επίσης τον τίτλο «Κύριος της Κεφαλής», υποδηλώνοντας έτσι την συμβολική και μυθολογική σημασία του.
Ο Κρόνος είναι ο έκτος πλανήτης μετρώντας από τον Ήλιο. Η μέση απόστασή του από τον Ήλιο ανέρχεται σε 9,54 Α.U. (872 εκατομμύρια μίλια) και η περίοδος περιστροφής του είναι 29,46 χρόνια. Ο Κρόνος έχει ένα σύστημα δακτυλίων που αποτελείται από 9 κύριους δακτύλιους. Υπάρχουν εξήντα δύο δορυφόροι οι οποίοι περιφέρονται γύρω από τον πλανήτη, από τους οποίους ο μεγαλύτερος είναι ο Τιτάνας. Η διάρκεια της ημέρας του Κρόνου είναι δέκα ώρες.
Σην αστρολογία ο Κρόνος εξουσιάζει την αίσθηση της ακοής πoυ είναι μια αρνητική ή δεκτική αίσθηση. Η αστρική επιρροή του είναι αυτή που θέτει στα πράγματα και στις καταστάσεις σταθερά όρια - αποκρυσταλλώνει και δεσμεύει τα πάντα. Με αυτήν την έννοια ο Κρόνος καθορίζει τα όρια της συνείδησης, τον «αδιαπέραστο δακτύλιο» για κάθε ον στον κόσμο. Ως κυβερνήτης του προσωπικού εγώ είναι ο πλανήτης της ειμαρμένης, γιατί αντιπροσωπεύει την προσωπική βούληση, το κατώτερο νου και είναι πρακτικά, όπως θα λέγαμε, το εγώ στην φυσική εκδήλωση. Ο Κρόνος έχει την φήμη του κακεργέτη. Ωστόσο δεν είναι ουσιαστικά κατά καμία έννοια κακός πλανήτης. Η περιοριστική και γειωτική επιρροή του ερμηνεύεται σαν άμεσο και σκόπιμο κακό εξαιτίας της παγιοποιητικής και παρεμποδιστικής επιρροής του. Αλλά μπορεί επίσης να θεωρηθεί σαν αληθινή ταπεινότητα, σεβασμός, ανεκτικότητα, θυσία, παράδοση και ηρεμία. Αυτή η ιδιότητα της συγκράτησης ήταν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αρχαίας Κίνας, η οποία τώρα κυβερνάται από το ζώδιο του Ζυγού. Η ιδιότητα αυτή έχει εκφραστεί σοφά από τον Λάο Τσε, τον Τζουάνγκ Τσε και αργότερα από τον Κομφούκιο. Αυτό δείχνει την σημασία και την σπουδαιότητα της σιωπής, της ηρεμίας, του χρόνου και του χώρου στην τέχνη και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Μιλώντας από χρωματική άποψη, η καθαρή πράσινη ακτίνα ανήκει στον Κρόνο, ο οποίος επηρεάζει αυτό το χρώμα, τόσο υλικά όσο και φιλοσοφικά. Όποιος θέλει να μελετήσει την σπουδαιότητα αυτού του πλανήτη, πρέπει να γίνει ένας αλχημιστής με την αληθινή έννοια, γιατί ο Κρόνος διέπει την μεταμόρφωση του ανθρώπου, από γήινο και θνητό σε πνευματικό και αθάνατο.
Ω αειθαλή πατέρα των μακάριων θεών και των ανθρώπων
ποικιλόβουλε, αμίαντε, ισχυρέ, γενναίε Τιτάν,
που αναλώνεις τα πάντα κι ο ίδιος πάλι τα αυξάνεις.
Ορφικοί Ύμνοι, «Ύμνος Κρόνου».
Ο Saturnus των Ρωμαίων είναι ο Κρόνος των Ελλήνων και ο Σάνι των ινδουιστών. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία είναι ο θεός του χρόνου (Chronos), που υπήρχε πριν από την δημιουργία του κόσμου. Είναι ένας από τους Τιτάνες, γιος του Ουρανού και της Γαίας. Είναι ένα σύμβολο του χρόνου και του περιορισμού που προκύπτει από την σχέση του πνεύματος (Ουρανός) και της ύλης (Γαία). Στην αλχημεία ο Κρόνος είναι ένα κοινό σύμβολο για τον μόλυβδο και αντιπροσωπεύει το στάδιο της μελάνωσης στο Μεγάλο Έργο της μεταμόρφωης και της δημιουργίας της φιλοσοφικής λίθου.